ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับค่า pH
ค่า pH เป็นหน่วยของการวัดระดับของความเป็นกรดด่างของสารละลาย ซึ่งมีค่า 0
ถึง 14 ค่า
คำว่า pH นั้น "P" เป็นสัญลักษณ์ทางคณิตศาสตร์ของลอการิทึมเชิงลบ และ "H" เป็นสัญลักษณ์ทางเคมีของไฮโดรเจน
คำนิยามที่เป็นทางการของ ค่า pH คือ เป็นค่าลบของลอการิทึมฐานสิบของค่า activity
ของไฮโดรเจนไอออน (Hydrogen ion
activity) pH = - log10aH+
pH = - log [H +]
ค่าพีเอช แสดงระดับของ activity ของกรดหรือเบสในแง่ของ
activity ของไฮโดรเจนไอออน ซึ่งค่า pH ของสารจะเกี่ยวข้องโดยตรงกับอัตราส่วนของความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออน
[H + ] และไฮดรอกซีไอออน [OH -] ถ้าความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออนสูงกว่าไฮดรอกซีไอออน สารนั้นมีสภาพเป็นกรด
เช่นค่า pH น้อยกว่า
7 แต่ถ้าความเข้มข้นของไฮดรอกซีไอออนสูงกว่าไฮโดรเจนไอออน
สารนั้นเป็นเบส ซึ่งมีค่า pH สูงกว่า 7 หากจำนวนของไอออนทั้งสองเท่า สารนั้นมีสภาพเป็นกลาง ที่ pH เท่ากับ 7 ดังนั้น pH คือการวัดทั้งความเป็นกรดและด่าง แม้ว่าโดยความหมายก็คือการวัดเฉพาะ activity ของไฮโดรเจนไอออน
1 โมลของสารประกอบ (มีจำนวนโมเลกุลเท่ากับตัวเลขของ
Avogadro (6.02
x 1023 โมเลกุล)) จะมีมวลเท่ากับน้ำหนักโมเลกุล (กรัม) (โดยประมาณ) ตัวอย่างเช่นโซเดียมไฮดรอกไซค์ (NaOH) มีน้ำหนักโมเลกุล
เท่ากับ 23 +16 +1 = 40 กรัม ดังนั้น ใน 1 โมลของโซเดียมไฮดรอกไซด์
มีน้ำหนักโมเลกุลเท่ากับ 40 กรัม เนื่องจากน้ำหนักอะตอมของไฮโดรเจนไอออน
(H +) มีค่าเท่ากับ 1 ดังนั้น ใน 1 โมลของไฮโดรเจน
จะมี ไฮโดรเจนไอออน อยู่ 1 กรัม
ในสารละลายที่มีค่า pH เท่ากับ 10 จะมี 1 x 10-10 โมลของไฮโดรเจนไอออน หรือ
10-10 กรัมในสารละลาย 1 ลิตร
ไอออนเป็นอนุภาคที่มีประจุ ที่สร้างขึ้นโดยอะตอมหรือโมเลกุลที่ได้รับหรือสูญเสียอิเล็กตรอน
สารละลายที่มีไอออนจะสามารถเป็นตัวนำไฟฟ้าได้ (สามารถให้ไฟฟ้าผ่านได้)
สารประกอบที่แตกต่างกัน
เมื่ออยู่ในรูปสารละลายจะมีไอออนในปริมาณที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับความสามารถของอะตอมที่จะได้รับหรือสูญเสียอิเล็กตรอน
ซึ่งจะอยู่ในรูปแบบของไฮโดรเจนไอออน (H
+) หรือไฮดรอกซิไอออน (OH -)
สารจำพวกกรดแก่และเบสแก่เมื่ออยู่ในรูปสารละลาย
(โดยมีน้ำเป็นตัวทำละลาย) จะแตกตัวง่าย ตัวอย่าง เช่น กรดไฮโดรคลอริก (HCl) หรือโซเดียมไฮดรอกไซด์ (NaOH)
ในสารละลาย (มีน้ำเป็นตัวทำละลาย,aqueous solution) นั้นโดยปกติไฮโดรเจนไอออนจะรวมกับน้ำซึ่งอยู่ในรูปไฮโดรเนียมไอออน
(H3O + ) การวัดค่า pH ของสารละลายเหล่านี้จึงวัดความเข้มข้นของไฮโดรเนียมไอออน โดยปกติ คำว่า"ไฮโดรเนียมไอออน"
และ "ไฮโดรเจนไอออน" จะใช้เปลี่ยนไปมาในการวัดค่า pH
สารจำพวกกรดอ่อนหรือเบสอ่อนเมื่อละลายในน้ำ
จะแตกตัวเล็กน้อย ดังนั้นจะมีไฮโดรเจนไอออนหรือไฮดรอกซีไอออนเกิดขึ้นน้อยมาก
ตัวอย่างเช่น กรดอะซีติก 100 โมเลกุล จะให้ 1 ไฮโดรเจนไอออน
สำหรับน้ำบริสุทธิ์จะแตกตัวน้อยมาก ที่อุณหภูมิ 25 ๐C น้ำ 1 โมเลกุล จะให้ไฮโดรเจนไอออน 10-7 และไฮดรอกซิไอออน10-7
เมื่อเติมกรดลงไปในน้ำทำให้ความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออนเพิ่มขึ้นและความเข้มข้นของไฮดรอกซิไอออนลดลง หากเติมเบสลงไปในน้ำจะมีผลตรงข้าม คือ เพิ่มความเข้มข้นของไฮดรอกซีไอออนและลดความเข้มข้นของไฮโดรเจนไอออน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น